Paarden brengen aan het licht dat wat gezien wil worden.... Als ik niet zelf de sessie had gedaan en als ik niet zelf al meerdere malen getuige ben geweest dan zou ik je niet geloven en toch is het echt zo. Lees het verhaal tot het einde en je staat perplex.
Ik ging met een dame van rond de 30 naar de paarden waar de sessie zou plaatsvinden. Op weg ernaar toe is de sessie al begonnen. We lopen samen op en ik vraag haar langzamer te lopen. Ik vraag haar met haar aandacht te gaan naar haar ademhaling en nodig haar uit deze te vertragen. Ik vraag haar met haar hand naar haar hart te gaan en nodig haar uit ook met haar bewustzijn naar haar hart te gaan.
En dan komen de tranen al, de tranen van spanning, want ze is bang voor paarden, maar ook ontlading. Ze heeft de aantrekking van de paarden gevoelt en heeft misschien wel geweten dat ze haar iets heel bijzonders gaan geven. We bereiken in stilte de paarden en stappen het veld in. Dit keer heb ik ervoor gekozen om zonder specifieke vraag te kijken wat de paarden te zeggen hebben.
En dat wordt al meteen duidelijk, althans dat dacht ik, niet wetende wat er nog zou komen....
We staan zo’n anderhalve meter van elkaar vandaan en een zeer imposante grote Fries komt al direct tussen ons staan. Zo duidelijk, het enige wat ik nog zag was de gespierde glanzende hals van de merrie. Kan ze bij haar angst zijn en ontspannen zonder oogcontact met mij? De angst heeft met controle te maken, zegt ze. De paarden kan je immers niet controleren en zijn in haar ogen onvoorspelbaar.
Beetje bij beetje gaat het beter... en ik begeleid haar af en toe met m’n stem. Ook dit is niet de bedoeling, want elke keer als ik dat doe komt de Fries nog iets dichter bij mij staan om de scheiding duidelijk te maken. Ze moet het echt zelf doen. Er komt een 2e paard bij. Deze gaat op afstand naast haar staan. Een bruine merrie, ze staat heel ontspannen op rust. Wat doet het met je dat er een 2e paard komt? Wat voel je als je naar de bruine merrie kijkt? De bruine merrie geeft haar de tijd. Ze blijft staan, sereen, op haar plek. De merrie staat op gepaste afstand, dat vind ze fijn en ze kan in verbinding ontspannen. De merrie beland in een diepe rust, in zichzelf gekeerd, en blijf staan op haar plek.
Het lijkt wel of ze daar met een reden staat. Ze wil iets vertellen......Paarden nemen soms de plek van een overledene in. En dan vraag ik haar: heb je ook een overleden broer of zus? Ze schiet vol en zegt: ja, voordat ik geboren ben hebben m’n ouders een overleden kindje gehad. Ik heb altijd het idee gehad dat ik onderdeel was van een tweeling en voel een diep gemis. Kan het paard voor je overleden broer of zus staan?
Ze knikt en zo prachtig hoe ze vervolgens verbinding met het paard kan maken. Hoe voelt het paard? Ontspannen, tevreden.
En zo blijven ze nog een aantal minuten staan. Ze kan de energie van de merrie volledig in zich opnemen. En dan wordt de bruine merrie weer alert en loopt rustig weg. De vrouw kan zeggen: “Ik heb gevoeld hoe ontspannen en rustig je bent, het is goed zo. Jij gaat jou weg en ik ga mijn weg.”
Prachtig.
Zo dankbaar en zo mooi hoe dit paard aan dit stuk verwerking heeft bijgedragen.
Wil jij dit ook ervaren? Laten we dan kennismaken en de mogelijkheden bespreken. Plan hieronder direct wat in mijn agenda in. Geheel gratis natuurlijk.